پل کنکوری کنکوری تدریس معلم خصوصی در منزل از ابتدایی تا دبیرستان ریاضی فیزیک زیست در تهران
یک آزمون و هزار آیین‌نامه!
روزنامه آفرینش نوشت:
شرکت در آزمون مقاطع تکمیلی در کشور ما به دلایل مختلف، حواشی و فشارهایی را برای داوطلبان به همراه می‌آورد که یکی از دلایل آن، ظرفیت کم دانشگاهها، علیرغم آمار بالای متقاضیان است. بنابراین، با توجه به اینکه این قضیه، فی‌نفسه، دارای چنین ماهیتی است، این انتظار از همه مسئولان برگزاری آزمونها و دست‌اندرکاران امور مربوطه، می‌رود که از افزودن فشارهای روحی روانی بیشتر به داوطلبان، خودداری کنند.
این مسأله به‌ویژه درمورد آزمون دکتری مصداق بیشتری پیدا می‌کند. در چند سال اخیر، یکی از ابهامات و مشکلاتی که داوطلبان آزمون دکتری با آن روبرو بودند، تغییر و تحولاتی بود که با فواصل زمانی بسیار کم، در روند برگزاری این آزمون اِعمال می‌شد و داوطلبان ناچار می‌شدند برای پذیرفته شدن در این آزمون، خود را با روال جدید برگزاری آن، تطبیق دهند.
بسیاری از این تغییرات، درست در دقیقه نود و زمانی که دانشجویان مشغول آماده کردن خود برای امتحان دکتری بودند، اعلام می‌شد و داوطلبان را دچار ابهام و سردرگمی‌های بسیار می‌ساخت. بعد از انعکاس خبرها در ارتباط با قانون سنجش و پذیرش دانشجو، این امید می‌رفت که مسأله برگزاری آزمون دکتری در ایران، بالاخره به ثبات لازم برسد و داوطلبان دیگر شاهد تغییر و تحولات یک‌شبه و کوتاه‌مدت در این رابطه نباشند.
چیزی که امسال و دررابطه با آزمون دکتری ۹۶ هم محقق نشد و با شروع ثبت‌نام این آزمون، شاهد حواشی مختلفی در این ارتباط بودیم که تبعات، فشارها و سردرگمی‌های ناشی از آن، اول از همه، به‌سان دود در چشم داوطلبان این آزمون می‌رود. پیش از شروع ثبت‌نام آزمون سراسری دکتری، سازمان سنجش اعلام کرده بود که آیین نامه اجرایی سنجش یکپارچه ارشد و دکتری براساس قانون مصوب مجلس در انتظار امضای هیات وزیران است.
اما درست یک روز بعد از شروع ثبت‌نام آزمون دکتری ۹۶ از سوی سازمان سنجش و اعلام اینکه این ثبت‌نام برای پذیرش دانشجو در آزمون دکتری دوره روزانه، نوبت دوم، دانشگاه آزاد، دانشگاه پیام نور، دانشگاهها و موسسات آموزش عالی غیرانتفاعی و پردیس خودگردان دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور صورت خواهد گرفت، از سوی دانشگاه آزاد اطلاعیه‌‌ای مبنی بر برگزاری مستقل آزمون ارشد و دکتری آزاد، منتشر شد.
بحث این که بهتر است نحوه برگزاری آزمونها به چه صورت باشد و هر سازمانی، چه مسئولیتی در این رابطه داشته باشد، و در این ماجرا، حق با کدام یک از طرفین است، نه در حیطه تخصص ماست و نه در این مقال می‌گنجد.
هدف، تنها، مطرح کردن این سوال است که چرا دررابطه با آزمونی که به اندازه کافی با حساسیت‌ها و فشارهای بسیار برای داوطلبان، همراه است، با تصمیم‌گیری در دقیقه نود و عدم اعلام تمام جوانب آن در زمان مناسب و پیش از شروع ثبت‌نام‌ها، به استرس‌ها، نگرانی‌ها، و سردرگمی‌های داوطلبان در این رابطه، دامن می‌زنیم؟